Γιατί η εξατομικευμένη χειρουργική προσέγγιση αποτελεί το μέλλον στην αρθροπλαστική γόνατος και ισχίου;
Η χειρουργική στο πεδίο των αρθροπλαστικών γόνατος & ισχίου έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Παρά τις αρχικές αποτυχίες στα πρώιμα χρόνια αυτών των χειρουργικών επεμβάσεων, οι αντικαταστάσεις των αρθρώσεων (hip & knee arthroplasties) έχουν κερδίσει την αποδοχή με την διαρκώς βελτιούμενη επιβίωση των εμφυτευμάτων και του ποσοστού ικανοποίησης των ασθενών. Η σύγχρονη αρθροπλαστική ισχίου έχει μάλιστα ονομαστεί «η χειρουργική επέμβαση του αιώνα».
Πρόσφατα, χάρη στις εξελίξεις στην επιστήμη των δεδομένων (data science), τη βιολογία, τη γενετική και πολλούς άλλους επιμέρους τομείς, υπήρξε μια μετακίνηση στην αντίληψη της φροντίδας των ασθενών από τις μεχρι τώρα τυποποιημένες διαδικασίες για όλους τους ασθενείς προς μια εξατομικευμένη προσέγγιση ιατρικής φροντίδας που λαμβάνει υπόψη τη μεταβλητότητα της ανθρώπινης υπόστασης και δημιουργεί σχέδια εξατομικευμένης φροντίδας, σχεδιασμένα για να καλύψουν τις συγκεκριμένες ανάγκες της μοναδικότητας του κάθε ατόμου.
Η εξατομικευμένη ιατρική έχει επεκτείνει την κατανόησή μας για την ανθρώπινη ανατομία και έχει προωθήσει μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση των χειρουργικών επεμβάσεων.
Στόχος αντικατάστασης μιας άρθρωσης
Ο απώτερος στόχος της αντικατάστασης μιας άρθρωσης είναι να δημιουργηθεί μια νέα τεχνητή άρθρωση εξίσου ανώδυνη και λειτουργική όσο και μια φυσιολογική υγιής άρθρωση; αυτή η νέα κατάσταση μερικές φορές αναφέρεται ως α «ξεχασμένη άρθρωση – forgotten joint». Παρά την αξιοσημείωτη επιτυχία στην μέχρι τώρα επιτευχθείσα επιβίωση των αρθροπλστικών ισχίου και γόνατος, μπορεί σύγχρονα να υποστηριχθεί ότι δεν έχει πλήρως επιτευχθεί ο στόχος της σχεδόν φυσιολογικής τεχνητής άρθρωσης μέσω μιας χειρουργική επέμβασης. Είναι λογικό όλοι οι ασθενείς να ευελπιστούν σε μια επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση αρθροπλαστικής χωρίς επιπλοκές με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο και ταχεία ανάρρωση.
Επιπλέον, θέλουν να συνεχίσουν όλες τις δραστηριότητες αναψυχής που απολάμβαναν πριν η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων να επηρεάσει τον τρόπο ζωής τους (π.χ. αθλήματα) και να επιστρέψουν στην εργασία τους το συντομότερο δυνατό μετά την χειρουργική τους επέμβαση. Για ασθενείς με σωματικά απαιτητικές εργασίες (αγρότες, οικοδόμοι, υδραυλικοί, σώματα ασφαλείας, κ.λπ.), η μετεγχειρητική αδυναμία να συνεχίσουν την ίδια εργασία μπορεί να τους αναγκάσει να αλλάξουν επάγγελμα και να επαναπροσανατολίσουν την επαγγελματική τους πορεία με δυνητικά σημαντικό προσωπικό και κοινωνικοοικονομικό κόστος.
Είναι δεδομένη η εκτεταμένη ανατομική διαφοροποίηση μεταξύ των ατόμων. Έχει προταθεί ότι μόνο μέσω της ακριβούς αποκατάστασης των ξεχωριστών ανατομικών χαρακτηριστικών με μια επιτυχημένη αρθροπλαστική, οι χειρουργοί θα επαναφέρουν την κλινική λειτουργία του ασθενούς στην υγιή, προαρθριτική του κατάσταση και θα βελτιώσουν την ικανοποίηση του ασθενούς. Η βελτίωση της αντοχής στη φθορά των εμφυτευμάτων, οι μέθοδοι στερέωσής τους και η άνευ προηγουμένου πρόοδος στην πλοήγηση και τη ρομποτική τεχνολογία επιτρέπουν στους χειρουργούς να επιτύχουν μια πιο διαρκή και ακριβή ανατομική αποκατάσταση της άρθρωσης με εμφυτεύματα που έχουν εύλογες πιθανότητες να διαρκέσουν μια ζωή.
Επιπλέον, οι ασθενείς μπορεί να έχουν συγκεκριμένες κοινωνικές, ιατρικές ή/και ψυχολογικές ανάγκες που πρέπει να ληφθούν υπόψη στο εξατομικευμένο χειρουργικό τους σχέδιο, εάν ο χειρουργός επιθυμεί να βελτιστοποιήσει τις πιθανότητες για ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, η εργασία ενός ασθενούς, οι δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, οι προτιμήσεις αναψυχής και οι προσδοκίες από τη χειρουργική επέμβαση πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να επιτρέπεται να επηρεάζουν τον σχεδιασμό μιας επιτυχημένης εξατομικευμένης ολικής αρθροπλαστικής.
Εξατομίκευση αρθροπλαστικής γόνατος και ισχίου
Μια εξατομικευμένη αρθροπλαστική θα πρέπει να αποσκοπεί στην αποκατάσταση/παροχή των παρακάτω:
1. Μια φυσική αντίληψη της άρθρωσης (forgotten joint)
2. Αποκατάσταση της «λειτουργικής» εμβιομηχανικής (όταν η φυσική ανατομία δεν θεωρείται παθολογική)
– Κέντρο περιστροφής του φυσιολογικού ισχίου ή κινηματικούς άξονες του γόνατος
– Ισότητα μήκους σκέλους
– Ισορροπημένος μοχλοβραχίονας άρθρωσης
– Φυσιολογικός προσανατολισμός επιφάνειας άρθρωσης
– Φυσιολογική τάση μαλακών ιστών
– Φυσιολογική κινηματική και κινητική κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων
3. Φυσιολογική μεταφορά φορτίων από το εμφύτευμα στο οστό (ελαχιστοποίηση της παθολογικής οστικής ανακατασκευής, της οστεοπενίας και του πόνου του μηρού)
4. Φυσιολογικό εύρος κίνησης άρθρωσης
5. Μακρο- και μικρο-σταθερότητα της άρθρωσης
6. Αντοχή στη φθορά των εμφυτευμάτων και σταθερή στερέωση που παρέχει επιβίωση εμφυτεύματος εφ’ όρου ζωής με απεριόριστες δραστηριότητες
7. Γρήγορη και χωρίς επιπλοκές ανάρρωση
Ροΐδης Θ. Νικόλαος, MD, PhD, DSc
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
ESSKA Teacher
– Fellowship, Arthritis & Joint Implant Surgery, Keck School of Medicine, University of Southern California, Los Angeles, USA
– Consultant, Heart of England NHS Trust, Birmingham, UK
– τ. Διευθυντής ΕΣΥ, Γ Ορθοπαιδικό Τμήμα Νοσοκομείου ΚΑΤ
Ιατρείο: Άντερσεν 4Γ & Μωραΐτη 93
Why personalized surgery is the future of hip and knee arthroplasty: a statement from the Personalized Arthroplasty Society. Vendittoli PA, Riviere C, Hirschmann MT, Bini S. EFORT Open Rev. 2023 Dec 1;8(12):874-882. doi: 10.1530/EOR-22-0096. PMID: 38038379; PMCID: PMC10714387.