Η εξάρθρωση ώμου είναι ένας τραυματισμός κατά τον οποίο το οστό του βραχίονα (η κεφαλή του βραχιονίου) εξέρχεται από τη φυσιολογική του θέση στην άρθρωση του ώμου. Ο ώμος είναι μια από τις πιο ευκίνητες αρθρώσεις του σώματος, αλλά αυτή η ευκινησία τον καθιστά πιο επιρρεπή σε τραυματισμούς και εξαρθρώσεις.
Η εξάρθρωση ώμου συνήθως προκαλείται από:
- Τραυματισμούς κατά την άθληση (π.χ. πτώσεις ή χτυπήματα).
- Ατυχήματα (π.χ. πτώση από ύψος, τροχαία).
- Απότομες κινήσεις ή περιστροφές του βραχίονα.
Συμπτώματα
- Έντονος πόνος στον ώμο.
- Παραμόρφωση του ώμου (φαίνεται “πεσμένος” ή αφύσικος).
- Αδυναμία κίνησης του χεριού.
- Οίδημα (πρήξιμο) και μώλωπες γύρω από την άρθρωση.
- Μούδιασμα ή αίσθηση τσιμπήματος στο χέρι ή τα δάχτυλα.
Θεραπεία
Η θεραπεία περιλαμβάνει:
- Ανάταξη: Ο ιατρός επαναφέρει το οστό στη θέση του (συνήθως με ειδικές κινήσεις και αναισθησία).
- Ακινητοποίηση: Χρησιμοποιούνται νάρθηκες ή σφενδόνες για την αποκατάσταση.
- Φυσικοθεραπεία: Ενισχύει τους μυς και βελτιώνει τη σταθερότητα της άρθρωσης.
- Χειρουργείο (σε σοβαρές περιπτώσεις ή σε περιπτώσεις συχνών υποτροπών).
Γνωρίζατε ότι:
Αν η εξάρθρωση ώμου συμβεί σε ηλικία κάτω των 20 ετών, η πιθανότητα υποτροπής φθάνει έως και το 90%, ειδικά αν πρόκειται για αθλητικά ενεργά άτομα. Σε άτομα άνω των 30 ετών, η πιθανότητα μειώνεται σημαντικά και κυμαίνεται στο 20%-30%.”
Διαβάστε περισσότερα:
www.roidisnt.gr/astatheia-omou/
